• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst

Palliatieve zorg

  • Palliatieve zorg
    • Wat is palliatieve zorg?
      • Verlichting van klachten
        • Pijnbestrijding
        • Symptoombestrijding
      • Begeleiding
        • Gesprekken
        • Levensvragen
        • Complementaire zorg
    • Waar vind ik het?
      • Thuis
        • Mantelzorg
        • Hulpmiddelen
        • Ondersteuning door vrijwilligers
        • Maaltijdvoorziening
        • Alarmering
      • In het ziekenhuis
    • Wanneer start palliatieve zorg?
      • Kanker
      • Dementie
      • Longziekten
      • Hartfalen
      • Nierfalen
      • Parkinson
      • Kinderen
    • Voordelen van palliatieve zorg
    • Vooroordelen over palliatieve zorg
    • Waarom heet het zo?
    • Extra hulp
    • Verhouding tot euthanasie
    • Goede doelen
  • Hospice
    • Opname
    • Kosten
    • Historie
  • Levenseinde
    • Waar wil ik sterven?
    • Het gewone sterven
    • Feiten over sterven
    • Misverstanden
    • Levenseindegesprekken
      • Hoop
    • Beslissingen over het levenseinde
      • Euthanasie en hulp bij zelfdoding
      • Palliatieve sedatie
      • Stoppen met eten en drinken
      • Andere beslissingen
      • Overbehandeling
    • Waken
    • Uitvaart
      • Uitvaartbedrijven
  • Inloophuis
  • Zorgplanning
    • Hulpmiddelen
    • Wensverklaringen
  • Agenda
  • Blog
    • Mariska Overman
      • Een moeder die er niet meer is
      • Sociaal sterven
      • Rare rouw?
      • Digitale nalatenschap, een zegen?
      • In het land der rouwenden is niemand koning
      • Praten over de dood is zo gek nog niet
      • Toekomstige herinneringen
      • Oneindig leven
      • Zie de mens
      • Een kleine dood
      • You are dead
      • Zomer
      • Sterven als een eskimo
      • Lijkenpikkers
      • To be or not to be?
      • Catch 22
      • Geen sinecure
      • Het gekke van rouw
      • Dubbel dood
      • Ooit
      • Van ‘vechten tegen’ naar ‘vechten voor’
      • Carpe diem, maar met mate
      • De stomste verjaardag ooit
      • Een stappenplan voor doodgaan
      • De ander ben jij
      • De zin en onzin van een bucketlist
      • Pokémon Go
      • De Begraafplaats
      • De ziel van de uitvaartondernemer
      • Niemand die het ziet
      • Chemo voor de ziel?
      • De dood in je achterzak
      • Nog één keer
      • Er is alleen het nu
      • Nieuwjaarswens
      • De dood – Niet te bevatten
      • MH-17
      • Dag lief broertje
      • Zij die Nederland helpen sterven?
      • Al mijn doden
      • “Maar het leven zo is leuker”
      • 44
      • Onsterfelijk tot het einde
      • Hemelse proporties
      • Met een buiging
      • Het woord van de dood
      • Ik stond erbij en ik keek ernaar
      • Een goede dood is geen dood
      • Waardig dood zijn
      • De dood leeft
    • Rob Bruntink
      • Quite Discontinuous
      • Ik ben ik ben ik ben
      • Een begraafplaats is ook een plek van liefde
    • Marinus van den Berg
      • Staande houden op één been
      • Leven naar de dood
      • Soms willen zorgverleners graag de regie
      • Wijds
      • Niet gewild
      • In de stilte
      • Ongeneeslijk gemis
      • Sterven in een geleend bed
      • Aandacht voor familie
      • Het uitleenbed
      • Geen kijkuur
      • Rouwen in december
      • Ik was er niet bij
  • Actueel
    • Recensies
    • Nieuwsarchief
      • Nieuws 2017
      • Nieuws 2016
      • Nieuws 2015
      • Nieuws 2014
      • Nieuws 2013
      • Nieuws 2012
      • Nieuws 2011
      • Nieuws 2010
      • Nieuws 2009
      • Nieuws 2008
      • Nieuws 2007
      • Nieuws 2006
      • Nieuws 2005
      • Nieuws 2004
      • Nieuws 2003
      • Nieuws 2002
      • Nieuws 2001
      • Nieuws 2000
      • Nieuws 1999
  • Encyclopedie
    • A-F
    • G-L
    • M-R
    • S-Z

Dag lief broertje

Broers en zussendagOp 30 september was het nationale broers- en zussendag. Op Facebook zag ik allerlei foto’s voorbijkomen waarop broers en/of zusters gezamenlijk lachend de camera inkijken. Wederzijdse liefdesbetuigingen (‘je bent zo’n geweldige zus’, ‘ik wens iedereen een zus als de mijne toe’ et cetera) vlogen over de timeline.

Ik kan geen foto plaatsen van ons nu. Geen lachende broer en zus die een selfie maken. Ik kan een foto opduiken van vroeger, zo’n vergeelde jaren ‘70 foto waarop we in onze wijde-pijpen-broekjes achter het huis een sneeuwpop aan het bouwen zijn. Of die ene foto waar we in de zomer in een klein plastic opblaasbadje ( die immense grote baden die je nu overal in tuinen ziet bestonden toen nog niet) spelen en Eros, onze herdershond, water uit drinkt. Een mooie foto, met op de achtergrond onze moeder, in bikini, met die eeuwige sigaret in de hand. Of ook leuk, die foto die in Denemarken in Legoland gemaakt is. Samen in een attractie, jij lachend, ik vooral bang kijkend omdat ik dacht dat ik er uit ging vallen. Op al die foto’s ben ik in ieder geval jonger dan een jaar of 11/12. Er zijn geen foto’s waar we echt samen op staan van die jaren erna, alleen foto’s van ons apart, of waar we ieders in een uithoek van een foto te zien zijn. Als je ouder wordt wil je niet meer zo innig op één foto staan geloof ik. Tot je nóg ouder wordt, als de soms onstuimige broer-zus verhouding verzacht en je elkaar gaat zien als ‘best oké’, of zelfs meer dan dat. Als je beiden het volwassen leven in stapt en je eigen weg volgt, los van huis, los van ouders, los van kinderbadjes.

Ik weet alleen niet hoe die weg is. Het punt waarop we samen lachend de camera in kijken heeft nooit kunnen komen. Ik weet ook niet hoe aardig we elkaar als volwassenen zouden hebben gevonden. Misschien hadden we wel nooit samen lachend op een foto gewild. Misschien hadden we hoogstens nog samen op de foto gestaan bij een verjaardagsfeest van één van onze ouders, of bij de uitvaart van onze moeder, nu 2,5 jaar geleden. Misschien. Maar misschien ook niet. Ik weet het niet, ik zal het nooit weten.

De laatste foto die van jou gemaakt is, dateert van ongeveer een half jaar voor je dood. Een foto op een trouwfeest van een oom en tante, in het voorjaar van 1991. Een feest waar ik, om redenen die ik niet meer weet, niet bij was. Jij, in je zeegroene blouse, aan een tafel met onze neef en zijn vrouw, onwetend wat zou komen. Niémand wist wat zou komen.

Als ik het wel had geweten had ik een foto willen maken. Eén van ons samen, beiden lachend de camera in kijkend.

Je liefhebbende zus

*Donny Overman werd geboren in 1974, hij stierf door een ongeval in 1991, op de leeftijd van 17 jaar. Ik was toen 21 jaar. Naast Donny zijn er geen andere broers of zussen.

Footer

Nieuwsbrief Palliatieve Zorg

Blijf op de hoogte, en schrijf je in voor de nieuwsbrief. Je mailadres is in veilige handen bij ons, we doen er verder niets mee.

Snel naar

  • Contact
  • Colofon
  • Vrijwaring
  • Copyright
  • Doneer
  • Nieuwsbrief
  • Over deze site
  • FAQ

Copyright © 2019