• Spring naar de inhoud
  • Spring naar de voettekst

Palliatieve zorg

  • Palliatieve zorg
    • Wat is palliatieve zorg?
      • Verlichting van klachten
        • Pijnbestrijding
        • Symptoombestrijding
      • Begeleiding
        • Gesprekken
        • Levensvragen
        • Complementaire zorg
    • Waar vind ik het?
      • Thuis
        • Mantelzorg
        • Hulpmiddelen
        • Ondersteuning door vrijwilligers
        • Maaltijdvoorziening
        • Alarmering
      • In het ziekenhuis
    • Wanneer start palliatieve zorg?
      • Kanker
      • Dementie
      • Longziekten
      • Hartfalen
      • Nierfalen
      • Parkinson
      • Kinderen
    • Voordelen van palliatieve zorg
    • Vooroordelen over palliatieve zorg
    • Extra hulp
    • Verhouding tot euthanasie
    • Goede doelen
  • Hospice
    • Opname
    • Kosten
    • Historie
  • Levenseinde
    • Waar wil ik sterven?
    • Het gewone sterven
    • Feiten over sterven
    • Misverstanden
    • Levenseindegesprekken
    • Beslissingen over het levenseinde
      • Euthanasie en hulp bij zelfdoding
      • Palliatieve sedatie
      • Stoppen met eten en drinken
      • Andere beslissingen
      • Overbehandeling
    • Waken
    • Uitvaart
      • Uitvaartbedrijven
  • Inloophuis
  • Zorgplanning
    • Hulpmiddelen
    • Wensverklaringen
  • Agenda
  • Blog
    • Mariska Overman
      • Een moeder die er niet meer is
      • Sociaal sterven
      • Rare rouw?
      • Digitale nalatenschap, een zegen?
      • In het land der rouwenden is niemand koning
      • Praten over de dood is zo gek nog niet
      • Toekomstige herinneringen
      • Oneindig leven
      • Zie de mens
      • Een kleine dood
      • You are dead
      • Zomer
      • Sterven als een eskimo
      • Lijkenpikkers
      • To be or not to be?
      • Catch 22
      • Geen sinecure
      • Het gekke van rouw
      • Dubbel dood
      • Ooit
      • Van ‘vechten tegen’ naar ‘vechten voor’
      • Carpe diem, maar met mate
      • De stomste verjaardag ooit
      • Een stappenplan voor doodgaan
      • De ander ben jij
      • De zin en onzin van een bucketlist
      • Pokémon Go
      • De Begraafplaats
      • De ziel van de uitvaartondernemer
      • Niemand die het ziet
      • Chemo voor de ziel?
      • De dood in je achterzak
      • Nog één keer
      • Er is alleen het nu
      • Nieuwjaarswens
      • De dood – Niet te bevatten
      • MH-17
      • Dag lief broertje
      • Zij die Nederland helpen sterven?
      • Al mijn doden
      • “Maar het leven zo is leuker”
      • 44
      • Onsterfelijk tot het einde
      • Hemelse proporties
      • Met een buiging
      • Het woord van de dood
      • Ik stond erbij en ik keek ernaar
      • Een goede dood is geen dood
      • Waardig dood zijn
      • De dood leeft
    • Rob Bruntink
      • Quite Discontinuous
      • Ik ben ik ben ik ben
      • Een begraafplaats is ook een plek van liefde
    • Marinus van den Berg
      • Staande houden op één been
      • Leven naar de dood
      • Soms willen zorgverleners graag de regie
      • Wijds
      • Niet gewild
      • In de stilte
      • Ongeneeslijk gemis
      • Sterven in een geleend bed
      • Aandacht voor familie
      • Het uitleenbed
      • Geen kijkuur
      • Rouwen in december
      • Ik was er niet bij
  • Actueel
    • Recensies
    • Nieuwsarchief
      • Nieuws 2017
      • Nieuws 2016
      • Nieuws 2015
      • Nieuws 2014
      • Nieuws 2013
      • Nieuws 2012
      • Nieuws 2011
      • Nieuws 2010
      • Nieuws 2009
      • Nieuws 2008
      • Nieuws 2007
      • Nieuws 2006
      • Nieuws 2005
      • Nieuws 2004
      • Nieuws 2003
      • Nieuws 2002
      • Nieuws 2001
      • Nieuws 2000
      • Nieuws 1999
  • Encyclopedie
    • A-F
    • G-L
    • M-R
    • S-Z

Een kleine dood

MaybeIneens was ze er. In het pad, achter ons huis. Ze liep met me mee, draaiend rondom mijn voeten. Mee naar de voorkant van ons huis. Mee naar binnen. Ze stal mijn hart, direct. Soulmates, zoiets, voor zover dat kan met een kat.

Ik geleide haar weer naar buiten. Ze is vast van iemand in de buurt. Dacht ik. Na een paar dagen stond ze er weer. Ik had het thuis al gemeld: ‘Als ze terugkomt, dan mag ze blijven’. Niemand sputterde tegen. Ze was er weer. Zou ze blijven? Een rondvraag in de buurt leerde in ieder geval dat ze ‘van niemand was’. De enige naam die we haar konden geven, die recht deed aan hoe het voelde, was Maybe: misschien. Misschien zou ze blijven.

Na een paar weken durfden we het iets los te laten. Durfden we te denken dat elke keer als ze naar buiten ging, ze wel weer terug zou komen. Terug bij ons. Thuis. En ze kwam terug, steeds opnieuw. Elke dag weer. Na een paar maanden lieten we haar steriliseren. Dat durfden we aan, Maybe zou blijven, dat wisten we wel zeker. Bijna zeker.

We wilden ook zo graag dat ze bleef. Na lange tijd twijfelen, nemen we wel of niet nog een kat, doorbrak zij die twijfel. En hoe. We hebben vele katten gehad samen, maar Maybe was een topper. Lief, schattig, aaibaar, aanhankelijk. Ze liep mee als je op de fiets weg ging. Het pad achter door, daar waar ik haar voor het eerst zag. Daar waar ze ons uitkoos. Want zo voelde het eigenlijk wel. Ze had ons uitgekozen. Ze wachtte op je tot je terug kwam, in datzelfde pad. Ze kwam op schoot ’s avonds, knorrend en kopjes gevend. Met die ene gekke tik: altijd beet ze eerst even zachtjes in je kin, pas daarna vleide ze zichzelf neer.

De maanden gingen voorbij. Maybe bleef maybe, maar voelde steeds meer als ‘Definitely’: zeker weten.

Tot 11 juli. Ergens in de avond ging ze op pad. Zoals altijd. Ze was graag buiten. De volgende ochtend was ze nog steeds weg. In de eerste weken gebeurde dat soms ook. Het was nog niet echt verontrustend. Maar toch. De dagen die volgden bleef ze weg. De dagen werden weken. We belden de dierenambulance. ‘Nee, we hebben geen kat gevonden die aan uw beschrijving voldoet’.

Misschien was ze terug naar waar ze ooit vandaan kwam? Die gedachte hield ik vast. Andere gedachten drukte ik weg. Tot we op de site van de dierenbescherming een beschrijving van een gevonden kat zagen, die akelig leek op Maybe. Een dood gevonden kat. We belden, en kregen foto’s gemaild. Het was absoluut Maybe. Definitely Maybe.

Is de dood van een dier anders dan van een mens? Ik weet het niet. Ik weet alleen wat ik voel. Dit was misschien een kleine dood. Een kleine dood, met een grote impact.

Footer

Nieuwsbrief Palliatieve Zorg

Blijf op de hoogte, en schrijf je in voor de nieuwsbrief. Je mailadres is in veilige handen bij ons, we doen er verder niets mee.

Snel naar

  • Contact
  • Colofon
  • Vrijwaring
  • Copyright
  • Doneer
  • Nieuwsbrief
  • Over deze site
  • FAQ
Copyright © 2019