Ik heb in de boekenkast een klein boekje staan dat ‘Lieve meneer God’ heet. Daarin staan uitspraken van jonge kinderen over God. Preciezer gezegd, het zijn vragen die ze hebben aan God. Er staan vele prachtige vragen in, maar 1 vraag sprong er altijd uit voor me: Lieve God, in plaats van mensen te laten doodgaan en alsmaar nieuwe te maken, kunt u die we al hebben niet gewoon houden?
Een prachtige, lieve uitspraak. Een uitspraak die waarschijnlijk in eerste instantie bij veel mensen een verlangen oproept. Dat zou toch wat zijn, dat alle mensen die je al verloren hebt, niet dood zouden zijn gegaan? Wat heerlijk. Maar, na even nadenken, is het ook een uitspraak die door vele mensen afgekeurd zou worden. Want men vindt het een vreselijk idee. Als alle mensen blijven leven, dan zijn ze onsterfelijk. En onsterfelijk zijn, dat wil bijna niemand. Het leven zou oneindig zijn, en daarmee alle glans verliezen. Niemand zou nog iets uitvoeren, want alle druk om actie te ondernemen is weg. Als het vandaag niet gebeurt, dan komt het morgen wel. Of volgende week. Of over 10 jaar. Met z’n allen zouden we nihilistisch op de bank hangen, voor ons uit starend, lui en ongeïnteresseerd. Nee, de dood, dat is écht dat wat het leven zin geeft. Door die begrenzing worden we gedwongen actief te blijven, doelen te stellen, niet nutteloos rond te hangen.
Ik vind dat een grappige constatering. Want ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ken niemand die onsterfelijk is. Ik ken niemand die ons kan vertellen hoe het daadwerkelijk is om oneindig de tijd te hebben. Ik ken niemand die weet of het ontbreken van eindigheid leidt tot nihilisme en bankhangerij. Kortom, we kunnen het niet vergelijken.
Ik stel me voor dat oneindig leven geweldig is. Nooit meer iemand dood, nooit meer een afscheid. Nooit meer rouwen om dat wat niet meer is. Eeuwig de tijd om te doen wat je wilt. Beroepskeuzestress? Bestaat niet. Je hebt oneindig de tijd om achtereenvolgens allerlei beroepen te leren die je wilt uitoefenen. Van zeebioloog naar historicus, van bouwvakker naar manager. Probeer maar uit. Kiezen waarnaar toe op vakantie? Ach, je hebt de tijd om elk land ter wereld te bezoeken als je wilt. En dan weer opnieuw. En opnieuw. Zorgen over ziekte? Niet nodig. Je gaat niet dood. Ik kan oneindig (…) doorgaan, ik weet meer dan genoeg voordelen te bedenken.
De dood geeft het leven zin omdat het niet anders kan. We hebben geen keuze. En zeg nou zelf, zou je ervoor kiezen, voor de dood, als je die keuze wel had? Ik weet mijn antwoord wel.