Het bestrijden van klachten, problemen en symptomen is in palliatieve zorgverlening belangrijker dan het bestrijden van de onderliggende ziekte. Daarover is immers bekend dat er geen sprake meer kan zijn van genezing. Verlichting bieden van de klachten is het hoofddoel van de zorgverlening. Niet de lengte van het leven, maar de kwaliteit van het leven staat centraal. Een veelgehoorde uitspraak in dit verband is dat ‘palliatieve zorg geen dagen toevoegt aan het leven, maar leven toevoegt aan de dagen’.
Als de tijd alsmaar kostbaarder wordt, is kwaliteit van leven niet iets dat uitsluitend met de inzet van techniek, therapieën of medicatie te bereiken valt. Menselijke aandacht, liefde en warmte zijn dan minstens zo waardevol.
Wat die kwaliteit van leven in de praktijk betekent, bepaalt iedereen voor zichzelf. Zorgverleners die palliatieve zorg verlenen, laten zich daarom (als het goed is) door de wensen en behoeften van de patiënt leiden.
Uit onderzoek is bekend dat de patiënt allereerst baat heeft bij een goede pijnbestrijding en symptoombestrijding. Zijn de lichamelijke klachten immers niet onder controle, dan valt er nauwelijks te genieten van het leven. Andere behoeften die in onderzoek genoemd worden, zijn: emotionele, spirituele en praktische ondersteuning, een prettige bejegening door zorgverleners, aandacht voor comfort en een persoonlijke, respectvolle benadering door (liefst vaste, vertrouwde) zorgverleners.
N.B.
Artikelen op deze website kunt u gratis lezen. Een donatie voor de auteur (Rob Bruntink) is welkom. Dat kan hier.